اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۳۹
با ضربت قهر تو نعیم است عذاب
با شربت لطف تر سراب است شراب
در قدرت ما نیست رسیدن به صواب
یا رب همه را به لطف عامت دریاب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بیان احساسات خود می‌پردازد و می‌گوید که عذاب ناشی از قهر خدا را به مثابهٔ نعیم می‌داند و نوشیدن شراب محبت الهی را بالاتر از آب زلال می‌شمارد. او به محدودیت‌های انسانی در رسیدن به درک درست اشاره می‌کند و از خداوند درخواست می‌کند که همگی را با لطف و رحمت خود در آغوش گیرد.
هوش مصنوعی: اگر ضربه‌ی قهر تو عذاب باشد، نعیم و خوشی است. و اگر با لطف تو نوشیده شود، سراب و غیرواقعی است مثل شراب.
هوش مصنوعی: در توان ما نیست که به درستکاری برسیم، ای خداوند، همه را به لطف و رحمت عمومی خودت کمک کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گل بر رخ توست و چشم من غرقه به‌آب
من تافته و زلف تو پیچیده به‌تاب
زلف تو بر آتش است و من گشته کباب
بی‌خواب من و نرگس تو مایهٔ خواب
گه میگردم بر آتشِ هجر کباب
گه سر‌گردانِ بحرِ غم همچو حباب
القصه چو خار و خس درین دیرِ خراب
گه بر سرِ آتشم گهی بر سرِ آب
گر نه سبب تو بودی ای در خوشاب
آدم نروی لمن درین کوی خراب
هجران تو گر زمانه دیدی در خواب
گشتی دل و جان این جهان آتش و آب
آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب
بی خدمت تو کرد طلب حشمت و آب
معلوم بود که دانۀ در خوشاب
غواص خردمند نجوید ز سراب
چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب
چون آب صفا دارم و چون آتش تاب
در آتش و آبم کند ار چرخ عذاب
بیرون آیم چو زر و در زآتش و آب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.