اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۲۱۷ - القضا و القدر
محکوم قضا که بنده خوانند او را
بر بالش شرع کی نشانند او را
گر چرخ به کام تو نگردد بمرنج
کاو نیز چنان رود که رانند او را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به مفهوم قضا و قدر اشاره می‌کند. او می‌گوید که اگر فردی به سرنوشت خود راضی نباشد و زندگی‌اش بر وفق مرادش نباشد، نباید ناراحت شود، زیرا سرنوشت همچنان ادامه خواهد داشت و همه چیز تحت اراده‌ی طبیعت و تقدیر است. بنابراین، بهتر است به آنچه که پیش می‌آید، صبورانه پذیرا بود.
هوش مصنوعی: انسانی که به سرنوشت و تقدیر خود محکوم است، چگونه می‌تواند بر مبنای قوانین شرع و دین به او شناسانده شود؟
هوش مصنوعی: اگر دنیا بر وفق مرادت نچرخد، ناراحت نباش؛ زیرا آنچه را که در حرکت است نیز به همین شکل ادامه می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
محکوم قضا، که بنده خوانند اورا
بر بالش حکم، کی نشانند اورا
گر چرخ نمیرود بکام تو، مرنج
کاو نیز چنان رود، که رانند اورا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.