اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۰۴
ای خالق هر توانگر و هر درویش
می سازی کار هر یک از اندک و بیش
از لطف و کرم ساخته کن کار جهان
کز صنع تو یک ذرّه نگردد کم و بیش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به خداوند اشاره دارد که خالق همه انسان‌ها، اعم از ثروتمند و فقیر است. شاعر از خدا می‌خواهد که با لطف و کرم خود، امور جهان را به درستی مدیریت کند تا هیچ چیزی از آفریده‌های او کم یا زیاد نشود.
هوش مصنوعی: ای خالق هر ثروتمند و هر فقیر، تو به هر یک از آنها به اندازه توانایی و شرایطشان وظیفه و کار خاصی می‌سپاری.
هوش مصنوعی: با مهربانی و بخشش خود، دنیا را بگردان، زیرا از خلق تو هیچ چیزی کم و زیاد نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.