اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۰۰
لطفی بکنی عنایت از سر گیری
زین نقد دغل که می زنم زرگیری
در مملکتت هیچ نیاید خللی
گر هیچ کسی را به کسی برگیری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر درخواست می‌کند که لطف و عنایت خداوند شامل حالش شود تا از مشکلات و فریب‌هایی که باعث سردرگمی‌اش شده، رهایی یابد. او همچنین تأکید می‌کند که اگر در جامعه‌ای به کسی لطف و محبت شود، آن جامعه دچار اخلال نخواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر لطف کنی و توجهی دوباره به من داشته باشی، از این فریب و نیرنگ که می‌زنم، سودی به دست می‌آورم.
هوش مصنوعی: اگر در کشورت هیچ مشکلی پیش نیاید، چون هیچ‌کس به دیگری آسیبی نرساند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری
دل می دهدت که لب ز هم بر گیری؟
وی نرگس شوخ دیده بی چهرۀ او
چشم آب نگیردت که ساغر گیری؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.