|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به بیان ضرورت تسلیم و فداکاری در عشق می‌پردازد. شاعر می‌گوید برای رسیدن به محبوب و برخورداری از عشق، باید خود را به بندگی و فداکاری بسپاریم و با تمام وجود آماده خدمت باشیم. در این راه باید مانند پروانه‌ای که به آتش نزدیک می‌شود، شجاع و پرشور باشیم و هرچه در توان داریم برای جلب نظر محبوب بگذاریم.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به مقام و نزدیکی به هدف‌های بلند و دشوار، باید به سختی‌ها و چالش‌های آن آگاه بود و آماده مواجهه با خطرات و مشکلات بود. انسان باید مانند پروانه‌ای که به آتش نزدیک می‌شود، شجاعت و عشق را در دل داشته باشد.
هوش مصنوعی: برای پذیرش عشق و زیبایی، باید با تمام وجود تسلیم شد و همه چیز را فدای آن کرد. باید در برابر آنچه که دوست داریم، نهایت احترامی را قائل شویم و از خودگذشتگی نشان دهیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شمع آمد و گفت: دوربین باید بود
در زخم فراق انگبین باید بود
میخندم و باز آب حسرت در چشم
یعنی که چو جان دهی چنین باید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.