یا در درون قبه این آسمان مباش
یا از حوادثی که رسد دل گران مباش
کس را خط دوام فراقت نداده اند
بار جهان اگر نکشی درجهان مباش
تا میهمان میکده ای نقل و جام هست
این تلخ و شور کم نشود بدگمان مباش
بی مایگان بوالهوست قدربشکنند
با دل توانگران بنشین رایگان مباش
دخل بقا به خرج فنا سر به سر نمای
اگر در مقام سود نیی در زیان مباش
سایل که دل نشین ست گره بر جبین مزن
مهمان که انگبین ست ترش میزبان مباش
سیمرغ قاف شو که خردمند یابدت
نادان فریب نغمه و پست آشیان مباش
عالم سبیل تست سبیل جهان مگرد
جنت طفیل تست طفیل جنان مباش
آزار تو ز تست «نظیری » ز خود گریز
خصمی تو به تست ز خود در امان مباش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تفکر درباره زندگی و مرگ پرداخته و نکاتی را در مورد دوری از وابستگی‌ها و دلبستگی‌های دنیوی مطرح می‌کند. او به این نکته می‌پردازد که انسان باید از حوادث دنیا نگران نباشد و بار سنگین زندگی را به دوش نکشد. اگرچه زندگی پر از تلخی و چالش است، باید سعی کرد که با دید مثبت به دنیا نگاه کرد و از آنچه که داریم بهره‌مند شویم. همچنین، نباید به ظواهر فریبنده دنیا دل خوش کنیم و بر روی چیزهایی که واقعاً ارزشمند هستند، تمرکز کنیم. در نهایت، شاعر به اهمیت خرد و دانش اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که باید از خودخواهی و دشمنی دوری کرد و به دنبال حقیقت بود.
هوش مصنوعی: یا در این آسمان بزرگ و بالا نمان، یا از اتفاقاتی که پیش می‌آید نگران نشو.
هوش مصنوعی: هیچ کس را قدرت و توانایی تحمل جدایی تو داده نشده است. اگر بار سنگین جهان را نمی‌توانی به دوش بکشی، بهتر است در این جهانی که مملو از مشکلات است زندگی نکنی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در میکده‌ی نوشیدنی و شادی وجود دارد، این تلخی و تلخی‌ها کاهش پیدا نخواهد کرد. بنابراین، بی‌دلیل نگران نباش.
هوش مصنوعی: افراد بی‌پایه و بی ارزش مانند بادکنک‌های توخالی هستند که به راحتی می‌شکنند، در حالی که ثروتمندان و کسانی که دل بزرگ‌تری دارند، می‌توانند بدون پرداخت هزینه و به آزادگی در کنار یکدیگر بنشینند.
هوش مصنوعی: اگر در حال زندگی، هزینه‌هات را از ماندگاری و دوام استفاده کنی، به‌طور کامل نمایان می‌شود. اگر در پی سود در زندگی نباشی، حداقل در آسیب و ضرر هم نه‌باش.
هوش مصنوعی: اگر کسی را می‌بینی که دلنشین و مهربان است، بر او خشم و تندی روا مدار. مهمان خوب مانند انگبین شیرین است، پس خود را همچون میزبان ترش‌رو و بی‌احساس نشان نده.
هوش مصنوعی: به دلسوزی و هوش خود توجه کن و مانند سیمرغ به اوج برسان خود را. در دام فریبنده نغمه‌های بی‌ارزش گرفتار نشو و در مکان‌های پایین و پست قرار نگیر.
هوش مصنوعی: ای عالم، راه تو، راهی است که به سوی جهان می‌برد. مبادا بهشت را به جای راه تو انتخاب کنی؛ چون بهشت تنها سایه‌ای از حقیقت توست و نباید خود را به آن محدود کنی.
هوش مصنوعی: آزار تو به خاطر خودت است، نظیر تو از خودت فرار کن، زیرا دشمنی تو به خودت مربوط می‌شود و نمی‌توانی از خودت در امان باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
غافل ز حال طوطی شیرین زبان مباش
با سبز کرده های سخن سرگران مباش
ای غنچه ای که دل به زر خویش بسته ای
غافل ز باد دستی فصل خزان مباش
در جبهه گشاده گلها نگاه کن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.