چهره افروخت چو گل بهر تماشا رفتم
جلوه یی کرد که چون سرو من از جا رفتم
از غمش مردم و پا بر سر خاکم ننهاد
گردبادی شدم و دامن صحرا رفتم
عشق را خواستم و دست ز عالم شستم
سوختم خانه خود را و به دریا رفتم
تن لبالب ز هوا در پی یار افتادم
خر پر از بار به دنبال مسیحا رفتم
دست کوتاه دماغ و سر آن زلف بلند
کیسه خالی من دیوانه به سودا رفتم
چاک در پیرهنم چون مه مصر افگندند
اشک حسرت شدم از چشم زلیخا رفتم
سیدا رخت سفر از سر آن کو بستم
در جگر نیشتر و آبله بر پا رفتم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و دلبستگی خود به محبوبش سخن می‌گوید. او به زیبایی محبوبش که چون گل می‌درخشد اشاره می‌کند و از تأثیر عمیق او بر خود می‌گوید. عشق او باعث شده که از دنیای مادی دور شود و به سفری دشوار برود. او احساسات عمیق خود را بیان می‌کند و به تلاشش برای رسیدن به معشوق اشاره دارد، حتی اگر این راه پرچالش و پر از درد باشد. در این مسیر، او از غم و حسرت نیز سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که عشقش او را به جایی نامعلوم می‌کشاند.
هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند گل درخشان بود و وقتی به تماشای او رفتم، جذبه‌ای از خود بروز داد که مانند درخت سرو، من را از خود بی‌خود کرد.
هوش مصنوعی: از شدت اندوهش جانم را از دست دادم و به زمین نرفته‌ام، همچون گردبادی شده‌ام و به دامن بیابان رفته‌ام.
هوش مصنوعی: عشق را طلب کردم و از دنیای مادی فاصله گرفتم. شعلۀ عشق، خانه‌ام را سوزاند و من به سوی دریا رفتم.
هوش مصنوعی: در جستجوی محبوبم، دل پر از آرزو و اشتیاقم را دنبال کردم. مانند خر که بار سنگین بر دوش دارد، به سمت مسیحا، یعنی کسی که مایه آسایش و نجات است، رفتم.
هوش مصنوعی: دست من کوتاه است و دماغم کوچک، اما سرم با زلف بلندی پر از آرزوهاست. با اینکه کیسه‌ام خالی است، اما با دیوانگی و عشق به دنبال سوداهای خود رفتم.
هوش مصنوعی: در پیوستگی شگفت‌انگیز زندگی، دلی شکست خورده را توصیف می‌کند. سرنوشتی که از عشق و حسرت سرشار است، به نوعی از اشک و غم به تصویر کشیده شده است. مانند چاکی در لباس، نشانه‌ای از درد و فقدان را نشان می‌دهد و به یادآورده می‌شود که چگونه اشک‌های زلیخا، نمایانگر حسرت و اندوهی عمیق است.
هوش مصنوعی: من با عشق و شوق، از سر آن معشوقه‌ام راهی سفر شدم، در حالی که دلم پر از غم و درد بود و زخم‌هایی بر پاهایم باقی مانده بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سوختم بس که به دنبال تمنا رفتم
مردم از بس که پی آتش سودا رفتم
منم آن سیل که صد بار شدم زیر و زبر
تا از این وادی خونخوار به دریا رفتم
سرمه گردید نفس در جگر سوخته ام
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.