دامن گلستانش تا مرا به چنگ آمد
پیرهن بر اعضایم همچو غنچه تنگ آمد
جلوه چون تذرو باغ جامه چون پر طاووس
چهره چون گل رعنا با هزار رنگ آمد
بسته بر کمر ترکش تیغ شعله و آتش
بر سر من آن سرکش از برای جنگ آمد
در محیط سودایش کشتی دل افگندم
شد حباب او گرداب موج او نهنگ آمد
خط نامسلمانش داد عقل و دین بر باد
بهر غارت روی لشکر فرنگ آمد
برشکست بزم من آسمان فلاخن شد
بر دهان مینایم جای پنبه سنگ آمد
گل بسر هوس کردم خارم از بدن گل کرد
مرهم آرزو بردم ناخن پلنگ آمد
سیدا شده فرهاد بر هلاک خود راضی
تیشه بس که شد دلگیر بیستون به تنگ آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و شور و شوق شاعر می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های محبوبش صحبت می‌کند که از دامن گلستانش به او نزدیک شده و زیبایی‌اش به اندازه‌ای است که او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. او احساس می‌کند که در دریایی از عشق و طوفان‌های قلبی غرق شده است. در این شعر، عشق و زیبایی با تصاویری از جنگ و دلشکستگی همراه است و به نوعی تضاد احساسات را به تصویر می‌کشد. شاعر نهایتاً به وضعیت خود اشاره می‌کند که به نوعی راضی به سختی‌ها و غم‌یادی حاصل از عشق است.
هوش مصنوعی: وقتی که به دامن گلستانش دست پیدا کردم، احساس کردم که مانند یک غنچه، لباس بر روی بدنم خیلی تنگ شده است.
هوش مصنوعی: این تصویر زیبا به توصیف یک موجود یا موجوداتی می‌پردازد که زیبایی‌های طبیعی را به نمایش می‌گذارند. همانند باغی که با گل‌های مختلف و رنگارنگ زینت شده، این موجود هم ترکیبی از زیبایی و جذابیت‌های متنوع دارد. زیبایی چهره‌اش به گل‌های تازه و لطیف شباهت دارد و پوشش آن همچون پرهای زیبای طاووس است. در مجموع، همه این ویژگی‌ها جلوه‌ای شگفت‌انگیز و دل‌نواز از زیبایی را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: در کمرم تیرکمانی بسته‌ام و شعله و آتش بر سرم است، آن سرکش برای نبرد به اینجا آمده است.
هوش مصنوعی: در فضایی که او برایم ایجاد کرده، احساساتی عمیق و گیج‌کننده داشتم. دلم در این هیاهو غرق شد و به مانند حبابی در آب، زیر فشار امواج و خطرات بزرگ و تودرتو غرق شدم.
هوش مصنوعی: خطی که نشان‌دهنده غیرمسلمان بودن اوست، عقل و دین را نابود کرده و برای غارت، لشکر فرنگ به سراغ او آمده است.
هوش مصنوعی: در جشن و نوروز من، آسمان مانند فلاخنی به تیری بر دهان گلویم فشار آورد و جایی که باید صدای زیبایمینایم باشد، سنگی جای آن نشسته است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از تمایلش برای رسیدن به زیبایی و عشق سخن می‌گوید. او می‌گوید که برای رسیدن به گل، یعنی عشق و آرزو، آماده است تا از درد و رنج بگذرد. خار، نماد مشکلات و موانع است که باید دفع شود. همچنین اشاره به ناخن پلنگ نشان‌دهندهٔ خطر و چالش‌هایی است که در این مسیر وجود دارد. در کل، این ابیات بیانگر تلاش و فداکاری در راه دستیابی به مقصود و عشق هستند.
هوش مصنوعی: فرهاد به یک حالتی رسیده که از نابودی خود راضی است. به قدری درباره عشقش غمگین و دلتنگ شده که دیگر تحملش به پایان رسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سویم آن بت بدخو دوش با درنگ آمد
با لب چو گل خندان بهر صلح و جنگ آمد
سرخوش و غزلخوانان با رباب و چنگ آمد
شب که مست و در بزمم یار شوخ و شنگ آمد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.