از رخت آئینه من دامن گلچین شود
چشم بلبل عکس خواب آلوده را بالین شود
گر به روی دست خود زلف تو را سازم رقم
آستینم سر خط صورتگران چین شود
سرکشان در وقت حاجت بر در دلها روند
کاسه فغفور آخر کاسه چوبین شود
نیست بر اهل طمع غیر از کدورت حاصلی
دست اگر کوتاه گردد آستین بی چین شود
خانه زنبور شود دولتسرای اهل جاه
از کجا ما تلخ کامان را لبی شیرین شود
کلبه آزاده از وسواس شیطانی تهیست
ایمن از دزدان بود دیوار اگر سنگین شود
چون کمان حلقه گردد تیر بی پر گوشه گیر
پیر چون گردد سبکرو صاحب تمکین شود
چشم شوخش کرد میل سرمه مژگان مرا
وز خطش نظاره ناف آهوی مشکین شود
ذکر خالش برد بر گردون مرا ای سیدا
بعد از این تسبیح دستم خوشه پروین شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف زیبایی‌ها و عشق پرداخته است. شاعر از دامن گل و زلف معشوقه‌اش صحبت می‌کند و می‌گوید که اگر زلف او را با دست خود بچیند، آستینش خط و چین و شکن خواهد شد. وی همچنین به سرکشی و تمرد در هنگام نیاز اشاره می‌کند و می‌فرماید که اهل طمع جز ناملایمتی چیزی ندارند. شاعر به حالت و احساسات خود و همچنین آرامش و امنیتی که در عشق واقعی پیدا می‌کند، اشاره می‌کند و در نهایت دعا می‌کند که ذکر و یاد معشوقش موجب روشنی و خوش شانسی‌اش را فراهم آورد. این شعر به طور کلی حاکی از عاطفه، عشق و زیبایی‌های معنوی است.
هوش مصنوعی: از زیبایی‌های تو مانند گل، تصویری در ذهن بلبل ایجاد می‌شود و او خواب‌آلودگی‌اش را با تصویر تو کنار می‌گذارد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم با دست خود زلف تو را طراحی کنم، آستینم به خطی زیبا و چین‌دار تبدیل خواهد شد.
هوش مصنوعی: در زمان نیاز، آن‌هایی که به خود کامگی و زورگویی مشهورند، به درون دلها وارد می‌شوند، اما در نهایت، آنچه که به‌دست می‌آورند، فقط ظاهری زودگذر و کم‌ارزش خواهد بود.
هوش مصنوعی: افراد طمع‌کار جز ناکامی و ناامیدی چیزی به دست نخواهند آورد. اگر دستشان به چیزی نرسد، آستین آنها هم به شکل و حالتی که باید، در نمی‌آید.
هوش مصنوعی: در این دنیا، زندگی افرادی که در جستجوی قدرت و مقام هستند، به گونه‌ای است که خانه زنبورها می‌شود، در حالی که ما که تلخ‌کامیم، چگونه می‌توانیم طعم شیرینی داشته باشیم؟
هوش مصنوعی: کلبهٔ انسان‌های آزاد از وسوسه‌های شیطانی خالی است و اگر دیوارهای آن محکم و مقاوم باشند، از دزدان و سوءاستفاده کنندگان در امان خواهد ماند.
هوش مصنوعی: وقتی که کمان حلقه می‌خورد، تیر بی‌پر در گوشه‌ای قرار می‌گیرد. همچنین، وقتی کسی که پیر شده سبکتر می‌شود، توانایی تسلط و قدرت را پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: چشم زیبایش مرا به رنگ سرمه می‌کشاند و از نگاهش، کمر آهوی سیاه و خوش‌نسق به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: ای آقا، یاد نقش خال تو مرا به آسمان برد. از این به بعد، انگشتانم به جای تسبیح، خوشه پروین خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تابه فروردین جهان چون حله رنگین شود
بوستان پر لاله و پر سوسن و نسرین شود
تا چو از گل شاخ گل چون افسر کسری شود
وز سمن شاخ سمن چون محفه شیرین شود
تا چو باغ از برگریزان چون تن بیدل شود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.