والشمس والضحی گل روی محمد است
واللیل تار سنبل موی محمد است
خورشید می کند قدح ماه پر ز شیر
از بس که در سراغ سبوی محمد است
در باغ شبنمی که به رخساره گل است
از قطره های آب وضوی محمد است
از باغ مکه تا به در گلشن خطا
لبریز چون مدینه ز بوی محمد است
یارب به سیدا نظری کن ز روی لطف
در آرزوی کعبه کوی محمد است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به ستایش زیبایی‌ها و ویژگی‌های پیامبر اسلام، محمد (ص)، می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری همچون خورشید، گل و باغ، زیبایی و نورانی بودن چهره محمد را توصیف می‌کند. همچنین به ارتباط عمیق و معنوی بین او و مکانی‌هایی مانند کعبه و مدینه اشاره شده است. در نهایت، شاعر از خداوند تقاضا می‌کند که به این بزرگ‌مقام توجهی خاص داشته باشد.
هوش مصنوعی: خورشید و صبح، چهره‌ی زیبا و گل‌مانند محمد را نمایان می‌کنند و شب، تاریکی و عطر خوش سنبل موی او را به یاد می‌آورد.
هوش مصنوعی: خورشید به خاطر زیبایی و روشنایی‌اش، به ماه که پر از شیر است حسادت می‌کند، چرا که همه توجه‌ها به سمت سبوی محمد جلب شده است.
هوش مصنوعی: در باغی که گل‌ها زیبایی خود را به نمایش گذاشته‌اند، شبنمی نشسته است که نشانه‌ای از پاکی و نورانیت وضوی پیامبر محمد است.
هوش مصنوعی: از باغ مکه تا به در گلشن، عطر و بوی محمد بر فضا غالب است و این جایگاه به اندازه‌ای پر از نعمت و زیبایی است که مانند مدینه احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: ای خدا، به آقا نگاه لطفی داشته باش و به آرزوی من که رسیدن به کعبه اهل بیت محمد (ص) است، توجه کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.