سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت
در عالم حسن آب زلف تو نداشت
هر چند که لاف آبداری میزد
پیچید بس و تاب زلف تو نداشت
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت
در عالم حسن آب زلف تو نداشت
هر چند که لاف آبداری میزد
پیچید بس و تاب زلف تو نداشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر زیبایی زلف محبوبش را وصف می‌کند و می‌گوید که هیچ چیز در دنیا به زیبایی زلف او نیست. سنبل (گلی زیبا) با سر عقاب مقایسه می‌شود، اما زلف معشوق از آن هم زیباتر است. حتی اگر کسی بخواهد از زیبایی آب (آبشارها یا چشمه‌ها) حرف بزنند، باز هم زلف محبوب برتری دارد. در نهایت، شاعر می‌گوید که اگرچه دیگران از زیبایی می‌گویند، اما هیچ‌کدام به پیچیدگی و تاب زلف محبوب نمی‌رسند.
هوش مصنوعی: سنبل، به عنوان گل زیبا، نتوانسته است سر و شاخ عقاب را داشته باشد و در دنیا، هیچ زیبایی به پای زیبایی و جذابیت موی تو نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه او به خود می‌بالید و ادعای بزرگی می‌کرد، نتوانست در برابر زیبایی و جذابیت موهای تو طاقت بیاورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.