از چهرهٔ آفتاب مهوش گردی
وز صحبت کبریت تو آتش گردی
تو جهد کنی که ناخوشی خوش گردد
او خوش نشود ولی تو ناخوش گردی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
از چهرهٔ آفتاب مهوش گردی
وز صحبت کبریت تو آتش گردی
تو جهد کنی که ناخوشی خوش گردد
او خوش نشود ولی تو ناخوش گردی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به تأثیر مثبت و منفی روابط انسانی اشاره می‌کند. در ابتدا از زیبایی و روشنایی آفتاب می‌گوید و سپس به آتش ناشی از کبریت اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که اگر فردی تلاش کند که مشکل یا ناخوشی را به خوشی تبدیل کند، ممکن است خود آن فرد بخاطر این تلاش ناراحت و ناخوش شود، در حالی که وضعیت دیگران تغییر نکند. این بیان نشان‌دهنده ناپایداری و دشواری‌های روابط عاطفی و تلاش برای بهبود آنهاست.
هوش مصنوعی: اگر به زیبایی و نور چهرهٔ آفتاب جذب شوی، به مانند مروارید درخشان خواهی شد و اگر از صحبت با کسی که جذاب و تأثیرگذار است بهره‌مند شوی، از او شعله‌ور می‌گردی.
هوش مصنوعی: اگر تلاش کنی که ناپسندی را به پسند تبدیل کنی، شاید او تغییری نکند ولی خودت دچار ناراحتی خواهی شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.