با تو حیات و زندگی بیتو فنا و مردنا
زانک تو آفتابی و بیتو بود فسردنا
خلق بر این بساطها بر کف تو چو مهرهای
هم ز تو ماه گشتنا هم ز تو مهره بردنا
گفت دمم چه میدهی دم به تو من سپردهام
من ز تو بیخبر نیم در دم دم سپردنا
پیش به سجده میشدم پست خمیده چون شتر
خنده زنان گشاد لب گفت درازگردنا
بین که چه خواهی کردنا بین که چه خواهی کردنا
گردن دراز کردهای پنبه بخواهی خوردنا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان وابستگی و عشق عمیق به یک معشوق میپردازد. شاعر با تشبیه معشوق به آفتاب، نشان میدهد که حیات و زندگی او وابسته به وجود معشوق است. همچنین، او اشاره میکند که انسانها در زندگی مانند مهرههای بازی هستند و همه چیز به وجود معشوق برمیگردد. شاعر به سجده و تسلیم در برابر معشوق اشاره میکند و در نهایت از او میخواهد که به خواستههایش توجه کند. شعر به زیبایی احساسات عمیق و وابستگی انسان به عشق را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: زندگی با تو معنا دارد و بدون تو از دست میرود و نابود میشود، زیرا تو همچون خورشید هستی و بدون تو، همه چیز سرد و بیروح میشود.
هوش مصنوعی: انسانها در این دنیا مانند مهرههایی بر روی یک تخته بازی هستند و تو در این بازی به گونهای تأثیرگذاری که هم میتوانی ماه و خوشبختی را به آنها بدهی و هم میتوانی آنها را از میدان خارج کنی.
هوش مصنوعی: من از تو بیخبرم و نمیدانم چه چیزی به من میدهی، چون نفس و جانم را به تو سپردهام.
هوش مصنوعی: به خاطر خداوند به سجده میرفتم و مانند شتری خمیده و پست میشدم. در این حال، با خنده و لبخند، به من گفته میشد که لب و دهانت را باز کن و دراز بگو.
هوش مصنوعی: به دقت نگاه کن که چه کاری میخواهی انجام بدهی، زیرا تو در حال ریسک کردن هستی و ممکن است در موقعیتی قرار بگیری که دچار مشکل شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.