عرق از برگ گل انگیختنش را نگرید
آب و آتش بهم آمیختنش را نگرید
دامن افشاندن و برخاستنش را بینید
ساغر افکندن و می ریختنش را نگرید
همچو طفلی که دهد بازی مرغان حریص
دام به نهادن و بگریختنش را نگرید
گرچه میگویم و غیرت به دهان میزندم
کوه سیم از کمر آویختنش را نگرید
جان دیوانهٔ من میرود اینک بیرون
از بدن رابطه به گسیختنش را نگرید
محتشم اشک ز چشم آه ز دل کرده رها
فتنه از بحر و بر انگیختنش را نگرید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیباییهای طبیعت و جلوههای مختلف آن اشاره میکند و تجلیات عاطفی و آرزوهای خود را بیان میکند. او با تشبیهاتی، لحظات مختلف و حرکات زیبای گلها و رفت و آمد آب و آتش را توصیف میکند. همچنین به احساسات درون خود اشاره دارد و از دردی که از جدایی و گسست رابطه به او دست میدهد، صحبت میکند. شاعر در نهایت، به حالتی دیوانهوار و پر از اشک و آه میرسد که نشاندهنده عمق عواطف و رنجهایش است.
هوش مصنوعی: عطر گل باعث شده تا به اندازهای از خوشحالی و زیبایی آن تحت تأثیر قرار گیرد که حتی آب و آتش نیز در کنار هم به یاد این گل به وجد آمدهاند.
هوش مصنوعی: به زیبایی کارها و حرکات دلربا و دلنشین کسی توجه کنید که دامنش را میافشاند و بعد به پا میخیزد، و در کنار آن، به سادگی ساغر را به زمین میزند و مینوشد.
هوش مصنوعی: مانند کودکی که با اشتیاق به پرندهها بازی میکند، در حالی که در دامهایی که برایشان پهن شده است غرق شده، به فرار کردن آنها توجهی ندارد.
هوش مصنوعی: هرچند من به زبان میآورم و احساس غیرت میکنم، اما آنچنان در برابر زیبایی و ظرافت او غمگین میشوم که نتوانم به آن نگاه کنم.
هوش مصنوعی: روح دیوانه من در حال خروج از بدن است، پس ارتباطش با آن را ننگر.
هوش مصنوعی: محتشم از دل خود آهی سرد میکشد و اشکی از چشمانش سرازیر میشود؛ او از دریا و خشکی پرهیجان است، اما به حوادثی که بهوجود میآید، توجهی نمیکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.