ای آن که بر مزار غریبان کنی گذار
آهسته پای نه که بود چشم و روی و سر
آهسته پای نه که به هر جا کنی گذار
بر پیکر لطیف عزیزی بود گذر
این خفته زیر خاک که خوارش نمود مرگ
بودی در این جهان عزیزتر
والاگهر سلیل علی خان نجف قلی
خان خجسته خوی، امیر نکوسیر
هجرت نمود عهد صغر را زسیستان
آمد به سوی خطه ی ری با مهین پدر
با عز و جاه زیست چهل سال و برد عمر
در کف نیک نامی و آزادگی بسر
سال هزار و سیصد و سه جانب جنان
گردید روز عاشر ذی حجه ره سپر
در ری وداع دار فنا گفت و مدفنش
شد خاک پای قم که بود در شرف ثمر
در درگهی که عالمیان را بود مطاف
مانند کعبه هست در آفاق مشتهر
تاریخ سال رحلت وی جستم از «محیط»
به نمود چون به سوی ریاض جنان سفر
گفتات نجف قلی خان طوبی مقر بود
تاریخ سال رحلت او هست در شمر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره‌ی شخصیتی به نام والاحضرت علی خان نجف قلی است که در دوران زندگیش در جایگاه بالایی قرار داشت. شاعر از او به عنوان فردی عزیز و محترم یاد می‌کند که پس از زندگی چهل ساله‌ای در خوشی و آبرو، در سن سال 1303 هجری قمری درگذشت. او به وصال حضرت حق و عالم جاودان سفر کرد و در خاک قم به خاک سپرده شد. شاعر نیز با نگاهی با احترام و تاسف به این شخصیت و مرحوم یادآوری می‌کند که او اکنون در آرامش خوابیده و دیگران باید با احترام به مقام بلند او توجه کنند.
هوش مصنوعی: ای کسی که بر مزار بیگانگان عبور می‌کنی، آرام و با احتیاط قدم بردار، زیرا آنجا چشمی و رخی و سری وجود دارد.
هوش مصنوعی: به آرامی قدم بردار که هر جا بروی، بر جسم نرم و حساس کسی ممکن است پا بگذاری.
هوش مصنوعی: این شخصی که زیر خاک خوابیده بود، مرگ او را در این دنیا خوار و کوچک کرد، در حالی که او در این جهان ارزشمندتر از این بود.
هوش مصنوعی: شخصی از خانواده‌ای بلندمرتبه و اصیل با نام نجف قلی خان، که در شهر خجسته و شاداب و معروف به امیر نکوسیر زندگی می‌کند.
هوش مصنوعی: در دوران کودکی، به خاطر هجرت از سیستان به سمت شهر ری، با پدر مهربانم آمده‌ام.
هوش مصنوعی: چهل سال با احترام و مقام زندگی کرده و عمرش را به دست آورده و با نیکی و آزادی سپری کرده است.
هوش مصنوعی: در سال ۱۳۰۳، در روز عاشورا که دهم ذی‌الحجه است، به سوی بهشت روانه شد.
هوش مصنوعی: در ری، او با فنا وداع کرد و در نهایت آرامگاهش به خاک زیر پای قم تبدیل شد؛ زیرا قم در حال رسیدن به ثمر و پرباری بود.
هوش مصنوعی: در جایی که مردم برای گردهمایی و عبادت جمع می‌شوند، مکان مقدسی وجود دارد که مانند کعبه در تمام جهان شناخته شده است.
هوش مصنوعی: من تاریخ سال وفات او را از کتاب «محیط» پیدا کردم، چون به سوی باغ‌های بهشت سفر کرد.
هوش مصنوعی: نجف قلی خان طوبی در تاریخ وفات خود در شمر، محل زندگی‌اش را می‌گوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سروست و بت نگار من آن ماه جانور
ار سرو سنگ دل بود و بت حریر بر
باری ندانمت که چه خو داری ای پسر
تا نیستی مرا و ترا هیچ درد سر
همچون مه دو هفته برون آیی از وثاق
همچون مه گرفته درون آییم ز در
رغم مرا چو سرکه مکن چون بمن رسی
[...]
اخگر هم آتشست ولیکن نه چون چراغ
سوزن هم آهنست ولیکن نه چون تبر
کلکش چو مرغکیست دو دیده پر آب مشک
وز بهر خیر و شر زبانش دو شاخ وتر
آن سوسن سپید شکفته به باغ در
یک شاخ او ز سیم و دگر شاخ او ز زر
پیراهنیست گویی دیبا ز شوشتر
کز نیل ابره استش و از عاج آستر
تا بیشتر زند بدلم عشق نیشتر
باشد مرا بمهر بتان میل بیشتر
اندیشه یکی پسر اندر دلم فتاد
هرگز نیامده ببر من چنو پسر
تا عشق آن پسر بسرم بر نهاد رخ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.