هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به نقد ریاکاری و ظاهرسازی در دین و معنویت می‌پردازد. او می‌گوید که نشان دادن خود به عنوان یک زاهد در میان مردم در حالی که درون فرد آغشته به پلیدی‌هاست، فایده‌ای ندارد. همچنین، بر این نکته تأکید می‌کند که عدم ارتباط واقعی با خدا و فقط بازی با ظواهر، سودی ندارد. به طور کلی، این اشعار به بی‌فایده بودن ظاهر پاک و درون ناپاک اشاره دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به نقد ریاکاری و ظاهرسازی در دین و معنویت می‌پردازد. او می‌گوید که نشان دادن خود به عنوان یک زاهد در میان مردم در حالی که درون فرد آغشته به پلیدی‌هاست، فایده‌ای ندارد. همچنین، بر این نکته تأکید می‌کند که عدم ارتباط واقعی با خدا و فقط بازی با ظواهر، سودی ندارد. به طور کلی، این اشعار به بی‌فایده بودن ظاهر پاک و درون ناپاک اشاره دارند.
هوش مصنوعی: اگر در دل همه، کفر و شرک وجود داشته باشد، ارزش آوردن آن را بر زمین نداریم. اگر زهر به جان کسی برسد، تریاک چه کمکی می‌تواند بکند؟
هوش مصنوعی: از پوشاندن خود به لباس زهد و ظاهر پاک، اگر درون انسان آلوده و ناپاک باشد، چه نفعی خواهد داشت؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در دل چو کجیست روی بر خاک چه سود
چون زهر به دل رسید تریاک چه سود
تو ظاهر خود به جامه آراسته‌ای
دلهای پلید و جامهٔ پاک چه سود
در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود
زهری که بجان رسید تریاک چه سود
خود را بمیان خلق زاهد کردن
با نفس پلید و جامه پاک چه سود
در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود
با جسم پلید و جامهٔ پاک چه سود
زهر است گناه و توبه تریاک وی است
چون زهر به جان رسید تریاک چه سود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.