|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره میکند که داشتن دل شاد به تنهایی نشاندهندهی آرامش و خوشی در درون نیست. او به بیدلان (کسانی که دلشان به درد میآید) اشاره میکند و میگوید که حال دل آنها آشفته است. همچنین هشدار میدهد که نباید از غم و آتش درونی من (شاعر) غافل شد، زیرا این غم مانند دودی است که در زیر آتش نهفته است و میتواند برای دیگران خطرناک باشد.
هوش مصنوعی: عزیزم، هر کسی که دل خوشی دارد، معنایش این نیست که حال دل کسانی که ناراحتند خوب است؛ برعکس، دل بیقرار آنها در آرامش نیست.
هوش مصنوعی: مواظب باش که به آه و ناله من فکر کنی، زیرا آن مانند دودی است که زیر آتش نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جانانه هر آن کس که دی خوش دارد
جان .... بیدلان مشوش دارد
زنهار ز آه من بیندیش که آن
دوریست که زیر دامن آتش دارد
چشم تو که ابروی کمانکش دارد
در هر مژه ای هزار ترکش دارد
زنهار برات ما مفرمای برو
با عارضت افکن که خطی خوش دارد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.