|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و تازگی چهره‌ی محبوبش در بهار اشاره می‌کند و بیان می‌کند که وقتی با او است، احساس سرخوشی و شادی دارد، اما وقتی با دیگران است، خود را در حالتی مست و غافل حس می‌کند. همچنین، از بداقبالی خود می نالد و می‌گوید که اگر نه، محبوبش چنین سختی‌ها را به او تحمیل نمی‌کرد.
هوش مصنوعی: این بیت به وصف شخصی اشاره دارد که با زیبایی و طراوتی چون بهار است و رفتار و خویش را به گونه‌ای نشان می‌دهد که به حالت شاداب و سرخوش شبیه است. با افراد دیگر به شکلی متفاوت و با طراوت برخورد می‌کند، گویی در حال نوشیدن شراب است و احساس سبکی و شادابی دارد.
هوش مصنوعی: بخت بد ما همواره باعث ضعف و ناامیدی می‌شود، وگرنه تو اینقدر قوی و با اراده هستی که به هیچ چیزی نیاز نداری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با روی چو نوبهار و با خوی دئی
با ما چو خمار و با دگر کس چو میی
بخت بد ما همی کند سست پیی
ور نه تو چنین سخت گمان نیز نه‌ای
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.