ایها العطشان فی الوادی الهوا
جوی جویبان جانب دریا بیا
آب را پیش لب هر تشنه ای
مالت الاکواب قل قل قولنا
از سقاهم ربهم ابریقهاست
ما به لب پیش لب ما و شما
گریه تا چند از عطش ای نور چشم
پیش چشمت آب چشمی برگشا
لو وجدت الخضر عینا فانتبه
کیف یحیی النون فی عین البقا
از نسیت الحوت اگر یادیت هست
همچو آن ماهی بخضری آشنا
گر طلبکاری مشو دور از کمال
لم تجد بعدی ولیا مرشدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و احساس عطش و جستجوی آب میپردازد. شاعر به تشنهگان در بیابان میگوید که به سمت دریا بیایند و آب را نزدیک خود ببیند. او از خداوند میخواهد که آب را به تشنهگان بدهد و به آنها امید میدهد که با اشکهای خود از عطش رهایی یابند. همچنین به تجسم چشم نوری اشاره میکند که میتواند آب را به حقیقت بیاورد. در نهایت، شاعر به جستجوی کمال و ریشهیابی در زندگی اشاره دارد و هشدار میدهد که اگر به دنبال حقیقت نروند، راهنمایی نخواهند یافت.
هوش مصنوعی: ای تشنهای که در وادی محبت هستی، به سوی دریا بیا و از آب آن سیراب شو.
هوش مصنوعی: آب را در برابر هر تشنهای قرار بده و بگذار همهجا صدای آب را بشنوند.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به نوعی از محبت و ارتباط عاطفی اشاره دارد. انگار که دو نفر به یکدیگر نزدیک هستند و در تلاشند که احساسات و خواستههای خود را به هم منتقل کنند. در واقع، رابطهای عمیق و نزدیک میان آنها وجود دارد که نشاندهنده تبادل محبت و توجه است.
هوش مصنوعی: این به معنی این است که تا چه زمانی باید از عطش و تشنگی بگریم؟ ای نور چشم من، پیش چشمت، برایم قطرهای آب ببخش و گریهٔ خود را متوقف کن.
هوش مصنوعی: اگر در جستجوی خضر به طور عملی بپردازی، متوجه خواهی شد که چطور نون در چشمه بقای ابدی زنده میماند.
هوش مصنوعی: اگر به یاد داشته باشی از نسیت الحوت، مانند آن ماهی آشنا با رنگ سبز.
هوش مصنوعی: اگر در طلب و جستجو باشی و از کمال دوری کنی، دیگر بعد از آن نمیتوانی راهنما یا سرپرستی پیدا کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای مکارم را یمینت رهنما
وی اکابر را بصدرت التجا
چون تو ناورده ستاره شهریار
چون تو نادیده زمانه پادشا
آسمان از قصر تو گیرد علو
[...]
هرکه سعی بد کند در حق خلق
همچو سعی خویش بد بیند جزا
همچنین فرمود ایزد در نبی
لیس للانسان الا ما سعی
انبیا پس رو بدند او پیشوا
عالمان امتش چون انبیا
تا به شب ای عارف شیرین نوا
آن مایی آن مایی آن ما
تا به شب امروز ما را عشرتست
الصلا ای پاکبازان الصلا
درخرام ای جان جان هر سماع
[...]
حاضران را دل خدا داند کجا
ریش بالان کرده سرها در هوا
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.