آن نیمهٔ نان که بینوایی یابد
وآن جامه که کودک گدایی یابد
چون لذت فتحی‌ست که اقلیمی را
لشکرشکنی، جهانگشایی یابد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آن نیمهٔ نان که بینوایی یابد
وآن جامه که کودک گدایی یابد
چون لذت فتحی‌ست که اقلیمی را
لشکرشکنی، جهانگشایی یابد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضعیتی اشاره می‌کند که در آن چیزی ساده و کوچک مانند نان یا لباس، می‌تواند لذت و شادی بزرگی را به همراه داشته باشد. این لذت شبیه به پیروزی و فتحی است که یک لشکر در جنگ به دست می‌آورد و سرزمین جدیدی را تسخیر می‌کند. به نوعی، ارزش و شادی ناشی از چیزهای کوچک را مقایسه می‌کند با دستاوردهای بزرگ.
هوش مصنوعی: نیمه نانی که به دست فردی بی‌پناه می‌رسد و آن لباسی که به یک کودک گدا می‌رسد.
هوش مصنوعی: چون پیروزی و فتحی به دست آید که با یک لشکرکشی، سرزمینی را تسخیر کند، احساس لذت و شیرینی خاصی به همراه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.