تو مپندار که بر طرف چمن
چون رخ و قامتت ای سیمین تن
گل و شمشادی هست
در دهان تو نگنجد سخنی
گرچه شیرین دهنت گاه سخن
نرخ شکّر بشکست
هرکه رخسار دلافروز تو دید
دل شوریده بوجهی احسن
در سر زلف تو بست
هندوانند در آن زلف سیاه
روز و شب کرده بر آتش مسکن
همه خورشید پرست
هر زمانی من دلسوخته را
بدود اشک و بگیرد دامن
که کجا خواهی جست
فتنه باشد که در آئی روزی
نیمه مست از در کاشانه ی من
قدح باده بدست
گوش کن ناله خواجو بصبوح
چون بوقت سحر از طرف چمن
نغمه ی بلبل مست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت شخصیتی می‌پردازد که با ظاهری زیبا و دلربا خود را در میان گل و گیاهان بدرخشیده است. شاعر با توصیف صورت و قامت او به لفظ‌هایی چون "سیمین تن" و "رخسار دلافروز" شگفتی و شیفتگی خود را بیان می‌کند. او اشاره می‌کند که زیبایی این شخص به قدری است که هیچ کلامی نمی‌تواند آن را وصف کند و دل هر بیننده‌ای را به تپش درآورد. همچنین به زلف‌های سیاه او اشاره می‌شود که مانند آتش هندوهاست و عشق و شیدایی را در دل‌ها می‌افروزد. در نهایت، شاعر از احساسات دل سوخته و انتظارهایش می‌گوید و به نغمه‌ای شیرین از بلبل در صبح اشاره می‌کند که به زیبایی لحظات صبحگاهی می‌افزاید.
هوش مصنوعی: تو فکر نکن که در کنار چمن، زیبایی و اندامت همچون تو در کنار دیگران است.
هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و لطافت یک گل و شمشاد اشاره شده است. گل نمادی از زیبایی و شادابی است و شمشاد به خاطر کروی و خوش‌حالت بودنش، نمادی از سبزی و طراوت می‌باشد. این دو نماد می‌تواند به زیبایی‌های طبیعی و دلنشینی که در پیرامون ما وجود دارد، اشاره کند.
هوش مصنوعی: سخنی هرچند شیرین باشد، در دهان تو جا نمی‌گیرد.
هوش مصنوعی: قیمت شکر پایین آمد.
هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی چهره تو را ببیند، دلش به شدت به عشق تو می‌تپد و به وجد می‌آید.
هوش مصنوعی: زلف تو به مانند قفلی است که بر دل من بسته شده است.
هوش مصنوعی: هندوان در آن موهای سیاه، شب و روز در آتش عشق می‌سوزند.
هوش مصنوعی: همه عاشق نور خورشید هستند و به آن احترام می‌گذارند.
هوش مصنوعی: هر زمان که من، این دل سوخته، اشک بریزم و دامنم را بگیرم.
هوش مصنوعی: کجا می‌خواهی دنبال آن بگردی؟
هوش مصنوعی: شاید روزی به حالت مست و گیج، به خانه من بیایی و باعث دردسر و آشفتگی شوی.
هوش مصنوعی: جام شراب را در دست بگیر.
هوش مصنوعی: به صدای ناله و گریه خواجو در صبحگاه دقت کن، وقتی که هوا تاریک است و هنوز صبح نشده، صدای او از سمت باغ می‌آید.
هوش مصنوعی: صدای دلنواز بلبل شاداب و سرخوش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ما شئت کان وان لم اشأ
و ما شئت ان لم تشا لم یکن
خلقت العباد علی ما علمت
ففی العلم یجری الفتی والمسن
فهذا مننت و هذا خذلت
[...]
هندسی یاری ای یار عزیز
بر تو هندسه چون تو بر من
گر به قولت نشود نقطه همی
منقسم ای صنم نقطه دهن
از برای چه دهان تو همی
[...]
چون من و چون تو شد ای دوست چمن
یک چمانه من و تو بی تو و من
توی بی‌تو چو بهار اندر بت
من بی من به بهار تو شمن
توبهٔ سست بروتان شده‌است
[...]
فما شئت کان و ان لم نشأ
و ما شئت ان لم نشأ لم یکن
خلقت العباد علی ما علمت
ففی العلم یمضی الفتی و المسن
علی ذا مننت و هذا خذلت
[...]
گاه آن است که طفلان چمن
اندر آیند چو عیسی به سخن
گه گشایند دهان از لاله
گه نمایند زبان از سوسن
مددی از دم عیسی است نسیم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.