صوفی اگرش باده ی صافی نچشانند
صاحبنظران صوفی صافیش نخوانند
بنگر که مقیمان سراپرده ی وحدت
در دیر مغان همسبق مغبچگانند
رو گوش کن از زمزمه ی ناله ناقوس
آن نکته که ارباب خرد واله از آنند
در حلقه ی رندان خرابات مغان آی
تا یکنفس از خویشتنت باز رهانند
از کعبه چه پرسی خبر اهل حقیقت
کاین طایفه در کوی خرابات مغانند
از مغبچگان می شنوم نکته ی توحید
و ارباب خرد معنی این نکته ندانند
سر حلقه ی رندان خرابات چو خواجوست
زان همچو نگینش همه در حلقه نشانند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی موضوعات تصوف و عشق الهی می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که صوفی واقعی کسی است که از باده‌ی پاک و روحانی بهره‌مند شود، و در غیر این صورت، نمی‌تواند به صفای واقعی دست یابد. او بر این نکته تأکید می‌کند که کسانی که در فضای وحدت هستند، در دل‌هایشان محبت و عشق را تجربه می‌کنند، حتی اگر در جاهایی مانند دیر (مکان عبادت) و خرابات (محل شراب‌خواری و عشق) باشند.
شاعر به گوش فرا دادن به ناله‌ی ناقوس و زمزمه‌های رندان (عاشقان) دعوت می‌کند تا از خودآگاهی و نفس خود رها شوند. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که اهل حقیقت در کوی عشق و خرابات در جستجوی حقایق عمیق‌تری هستند و از مغبچگان (عاشقان) آموزه‌های توحید را می‌آموزند. در انتها، شاعر سر حلقه‌ی رندان را به خواجویی تشبیه می‌کند که همه در گرد او گرد هم آمده‌اند. در مجموع، شعر به تجلی عشق الهی و حقیقت در دل‌دادگان پرداخته و به مخاطب دعوت به تجربۀ ناب عشق می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر صوفی را شرابی خالص ندهند، اهل نظر هم او را اهل صفا و پاکی نمی‌دانند.
هوش مصنوعی: نگاه کن که ساکنان خیمه ی یکیّت در میکده ها همدم و هم‌نشین ساقی‌ها هستند.
هوش مصنوعی: به آرامی به صدای ناله ناقوس گوش کن؛ این صدا به نکته‌ای اشاره دارد که خردمندان را با خود به حیرت می‌برد.
هوش مصنوعی: به جمع اهل دل و رندان شرابخوار بپیوند تا لحظه‌ای از خودت فارغ شوی و از قید و بندهای درونی‌ات آزاد گردی.
هوش مصنوعی: از کعبه چه می‌پرسی درباره اهل حقیقت، زیرا این افراد در محله شرابخانه و میخانه مشغولند.
هوش مصنوعی: من از معشوقان می‌شنوم نکته‌های توحید را، اما صاحبان خرد نمی‌توانند این معنا را درک کنند.
هوش مصنوعی: در محفل رندان و اهل باده، خواجویان به نوعی نماد و الگو به شمار می‌آیند. مانند نگینی که در حلقه‌ای قرار دارد، دیگران نیز به دور او جمع می‌شوند و از وجودش بهره‌مند می‌گردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این شوخ سواران که دل خلق ستانند
گویی ز که زادند و بخوبی به که مانند
ترکند به اصل اندرو شک نیست ولیکن
از خوبی و زیبایی خورشید زمانند
میران سپاهند و عروسان وثاقند
[...]
آنها که مقیمان خرابات مغانند
ره جز به در خانه خمار ندانند
من بنده رندان خرابات مغانم
کایشان همه عالم به پشیزی نستانند
سر حلقه ارباب طریقت بحقیقت
[...]
ای نام تو تاج سر هر نامه که خوانند
نام تو بخوانند ونشان تو ندانند
گر تیر نظر را بنشانم به نشانی
با کج نظران راست نیاید که کمانند
وصف تو همان است که گفتند و شنیدیم
[...]
رندان همه مستند و می از جام ندانند
بی نام و نشانند از این نام نشانند
در صومعه گر زاهد رعناست مجاور
رندان به سراپردهٔ میخانه روانند
خوش آینه دارند در آن آینه روشن
[...]
صاحب نظران قیمت سودای تو دانند
خورشیدپرستان سبق عشق تو خوانند
بردار ز رخ دامن برقع که محبان
از شوق جمال گل تو جامه درانند
تنها نه مرا هست نظر با رخت ای دوست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.