بر سریر نیاز می‌غلطم
بر چراگاه ناز می‌غلطم
خوش خوش آید مرا که پیش درت
به سر خاک باز می‌غلطم
پیش زخم تو کعبتین کردار
بر بساط نیاز می‌غلطم
زیر دست غم تو مهره صفت
در کف حقه باز می‌غلطم
تو مرا می‌کشی به خنجر لطف
من در آن خون به ناز می‌غلطم
پس مرا خون دوباره می‌ریزی
من به خونابه باز می‌غلطم
از پی سجدهٔ رخ تو چنان
عابدان در نماز می‌غلطم
بر سر سنبل رخ تو چنانک
آهوان در طراز می‌غلطم
بر سر آتش غمت چو سپند
با خروش و گداز می‌غلطم
تو کشان زلف و من چو گربه بر آن
سنبل دل نواز می‌غلطم
پیش زلفت چو کبک خسته جگر
زیر چنگال باز می‌غلطم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات عمیق و درونی خود نسبت به معشوق می‌پردازد. او در حال غلتیدن بر زمین نیاز و عشق است و ابراز می‌کند که چگونه از محبت و زیبایی معشوق، همواره تحت تأثیر قرار می‌گیرد. شاعر از زخم‌های عاطفی و درد غم عشق سخن می‌گوید و به نوعی وابستگی شدید خود اشاره می‌کند. او به صورت نمادین از چیزهایی مانند سجده و نماز برای نشان دادن وابستگی و نیاز خود به معشوق استفاده می‌کند. با استفاده از تصاویری مانند کبک، آهو و آتش، شدت احساساتش را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه عشقش او را به جلو می‌برد و در عذاب و شوق درونش غوطه‌ور است.
هوش مصنوعی: در جایگاه نیاز و درخواست، به آرامی حرکت می‌کنم و در مکان‌های دلپذیر و لطیف نیز به نرمی جلو می‌روم.
هوش مصنوعی: من از اینکه در حضور تو بر خاک تو بیفتم و به تو نزدیک شوم، بسیار خوشحال و شادمان می‌شوم.
هوش مصنوعی: من حاضرم به خاطر زخم‌های تو، مانند یک مسکین در برابر تو سر فرود آورم و به حالت نیاز بیفتم.
هوش مصنوعی: من تحت تاثیر غم تو مانند تاس در دست یک قمارباز می‌چرخم و به این سو و آن سو می‌روم.
هوش مصنوعی: تو با محبت و لطف خود مرا به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهی تا جایی که در این وضعیت، مانند کسی که در خون غوطه‌ور است، به آرامی و ناز در حال چرخش هستم.
هوش مصنوعی: پس دوباره برای من خون می‌ریزی و من دوباره در آن خونابه غلت می‌زنم.
هوش مصنوعی: به خاطر سجده و عبادتی که بر چهره زیبای تو دارم، مثل عابدان در حال نماز به شدت به تو نزدیک می‌شوم و فروتنانه عبادت می‌کنم.
هوش مصنوعی: من بر سر سنبل چهره‌ات، به نرمی و لطافت آهوان در حال چرخش و رقصیدنم.
هوش مصنوعی: در برابر شعله‌های دلخراش غم‌هایم، مانند هیزم در آتش، با شدت و نابودی در حال حرکت و نوسان هستم.
هوش مصنوعی: تو با زلف‌های خود بازی می‌کنی و من مانند گربه‌ای بر آن گل زیبا و دل‌فریبت قلقلک می‌زنم.
هوش مصنوعی: زیاد به زلف تو فکر می‌کنم و به خاطر زیبایی‌ات دلم در فشار است، اما همچنان مانند کبکی خسته و آسیب‌دیده زیر فشار چنگال پرنده‌ای دیگر به این سو و آن سو می‌چرخم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.