|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به احساسات عمیق خود اشاره می‌کند. او از درد و longing (دلتنگی) ناشی از عشق می‌گوید و به رابطه‌ای که همچون داغی بر دلش نشسته، اشاره می‌کند. همچنین، شاعر با نگاهی مثبت به زندگی و لذت بردن از آن از طریق رقص و شادی اشاره می‌کند و به این ترتیب برای متقیان و روزه‌داران، لحظاتی از راحتی و خوشی را معرفی می‌کند. کل شعر به تجربه عشق و زیبایی‌های زندگی مرتبط است.
هوش مصنوعی: آب به خاطر درد دل به زمین نمی‌رسد. اگر دردی شبیه به داغ لاله از دل برنیاید، همچون درخت سرو هم قد نخواهد کشید.
هوش مصنوعی: محبت و علاقه‌ای عمیق به معشوق داریم و این احساس ما را به گلی شبیه به شفتالو به سمت او می‌کشاند. ما در این جست‌وجو و آرزو برای رسیدن به او، هرگز ناامید نشده‌ایم.
هوش مصنوعی: در حال رقص و شادی است و امیدوار است که مشکلی از چرخش و نوسانات زندگی به آن محبوب لطیف نرسد.
هوش مصنوعی: مردان مومن برای افراد پرهیزگار مانند یک منبع آسایش و راحتی هستند. روزه‌داران در روز عید احساس آرامش و راحتی می‌کنند و سفر کردن برای آنها در این روز خوشایند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در کوی تو ابیشه همی گردم ای نگار
دزدیده تا مگرت ببینم به بام بر
سروست و بت نگار من آن ماه جانور
ار سرو سنگ دل بود و بت حریر بر
باری ندانمت که چه خو داری ای پسر
تا نیستی مرا و ترا هیچ درد سر
همچون مه دو هفته برون آیی از وثاق
همچون مه گرفته درون آییم ز در
رغم مرا چو سرکه مکن چون بمن رسی
[...]
اخگر هم آتشست ولیکن نه چون چراغ
سوزن هم آهنست ولیکن نه چون تبر
کلکش چو مرغکیست دو دیده پر آب مشک
وز بهر خیر و شر زبانش دو شاخ وتر
آن سوسن سپید شکفته به باغ در
یک شاخ او ز سیم و دگر شاخ او ز زر
پیراهنیست گویی دیبا ز شوشتر
کز نیل ابره استش و از عاج آستر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.