|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به زیبایی‌ها و نعمت‌های دنیوی اشاره شده و تأکید می‌شود که هیچ چیزی در این دنیا جاودان نیست. تاج و نگین و همه‌ی زیبایی‌های دنیا گذرا هستند و در نهایت زوال می‌پذیرند. در این میان، شاعر از انسان می‌خواهد که در فرصت محدود خود در دنیا، کارهای نیک و پسندیده‌ای انجام دهد؛ زیرا تنها یاد نیکی‌هاست که پس از مرگ باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: ای که بر سر داری تاج و در دستت نگین است، تا کی این تاج و نگین با تو خواهد ماند؟
هوش مصنوعی: تمام موجودات و مخلوقات این عالم روزی به پایان خواهند رسید و هیچ چیزی از زمان و زمین باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: هر چه می‌توانی در این دنیا خوبی کن، چرا که تنها چیزی که از این دنیا با تو خواهد ماند، همان نیکی‌هایت است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.