نگارا ز درماندگان یاد می کن
خدا را ز درماندگان یاد می کن
چو درمانده موریم افتان به راهت
سوارا ز درماندگان یاد می کن
چو اخلاص اهل ارادت نداری
ریا را ز درماندگان یاد می کن
چو بر محرمان شربت وصلت افتد
گوارا، ز درماندگان یاد می کن
پی پرسش دوستان چون فرستی
صبا را، ز درماندگان یاد می کن
گه قسمت از طره تار تارت
بلا را ز درماندگان یاد می کن
چه یارای جامی که سویت نویسد
که یارا ز درماندگان یاد می کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به یاد آوردن خدا و درماندگان اشاره می‌کند. او از خدا می‌خواهد که در شرایط سخت و درماندگی، یاد کسانی که به او نیاز دارند فراموش نشود. همچنین به اهمیت اخلاص و پرهیز از ریا در رابطه با محبت و دوستی اشاره می‌کند. او به یادآوری افرادی که در سختی هستند، در کنار نشانه‌ها و لحظات شیرین زندگی تأکید می‌کند و می‌خواهد که محبت و توجه به درماندگان همواره در ذهن خواننده باقی بماند.
هوش مصنوعی: ای معشوق، به خاطر افرادی که در سختی هستند و درمانده‌اند، خدا را به یاد بیاور.
هوش مصنوعی: وقتی که ما همچون مورچه‌ای درمانده و ضعیف به زمین می‌افتیم، ای سوار، لطفاً به یاد ما درماندگان باش.
هوش مصنوعی: اگر اخلاص و صداقت در دل ندارید، بهتر است از افرادی که در ریا و تظاهر گرفتار آمده‌اند، یاد نکنید.
هوش مصنوعی: وقتی که محبوب و دوستان نزدیک به خوشی و آرامش دست پیدا می‌کنند، به یاد کسانی که در سختی و اضطراب هستند باشید و برای آنها هم دعا کنید.
هوش مصنوعی: وقتی که به دنبال جواب سوالات دوستان می‌روی و نسیم صبحگاهی (صبا) را می‌طلبی، فراموش نکن که به یاد کسانی که در سختی هستند نیز بیفتی.
هوش مصنوعی: گاهی قسمتی از گیسوی پرچین تو، یادآور آلام و رنج های درماندگان است.
هوش مصنوعی: هیچکس قدرت نوشتن از تو را ندارد، چون تو به یاد درماندگان هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.