|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از رنج و سختی ناشی از خمار (کدورت و احساس ناخوشی) سخن میگوید و آن را ناشی از جهل میداند. او میگوید که برای رفع این خمار، تنها راه نوشیدن شراب است و اشاره میکند که در شرایط ضروری، انسان میتواند به کارهایی که معمولاً ناپسند شمرده میشود، روی آورد. به طور کلی، شاعر به ارتباط بین درد و نیاز به تسکین اشاره میکند.
هوش مصنوعی: در حالتی که به خاطر عشق و شوق گرفتار رنج و افسردگی هستی، ای دوست زیبا، نادانی است. زیرا عقل میگوید نادانی و جهل چیزی زشت و ناپسند است.
هوش مصنوعی: برای رفع حالتی که از نوشیدن مشروبات به وجود آمده، جز با نوشیدن شراب نمیتوان کاری کرد. پس جامی بیاور که در شرایط ضروری، میتوان به مواردی که قبلاً منع شده است، اجازه دهید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.