صوفی دگری را صفت کرده و صفتی از روی شناسایی و معرفت آورده فرموده که فلان کس سفره آرست نه سفره دار و خود را شریک سفره می دارد نه ملیک سفره می شمارد، با سایر خورندگان یکسان است بلکه در نظر خود طفیلی ایشان است.
چون به مهمانسرای خویش نهد
خواجه خوان از برای درویشان
طفل راه است اگر نمی داند
خویشتن را طفیلی ایشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، یک صوفی درباره شخصیتی صحبت می‌کند که با دیگران در سفره نشسته و خود را شریک می‌داند، بدون اینکه خود را صاحب سفره تلقی کند. او خود را در مقام خدمت به دیگران می‌بیند و به معنای واقعی، طفیلی آنان است. به عبارت دیگر، این شخص در مهمانسرای خود، به مهمانان (درویشان) خدمت می‌کند و نشان می‌دهد که در حقیقت از دیگران چیز یاد می‌گیرد و خود را تابع آنها می‌داند، حتی اگر این موضوع را نادانسته و به عنوان یک کودک درک کند.
هوش مصنوعی: یکی از صوفی‌ها از شخص دیگری تعریف کرده و ویژگی‌هایی را بر اساس شناخت و آگاهی خود بیان کرده است. او می‌گوید که فلانی سفره را چیده، اما خودش صاحب سفره نیست و به عنوان شریک سفره عمل می‌کند و خود را برابر با دیگران می‌بیند. بلکه در نظر خودش، مانند یک آویزان و وابسته به دیگران است.
هوش مصنوعی: زمانی که خواجه به مهمانسرای خود می‌آید، سفره‌ای را برای درویشان می‌گspread.
هوش مصنوعی: اگر کودک راه را نمی‌شناسد، اما به دنبال دانایی و شناخت خود است، در واقع به آن بزرگ‌ترها وابسته و تحت تأثیر آنها قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.