در خبر است که خدای تعالی فردای قیامت با بنده از مفلسی و بی مایگی شرمنده می گوید که فلان دانشمند یا عارف را در فلان محله می شناختی؟ گوید: آری می شناختم فرمان رسد تو را به وی بخشیدم.
قدر من در صف عشاق تو زان پستتر است
که زنم گام ارادت به مقامات وصول
در دلم نقش شده نام گدایان درت
بس بود نامه احوال مرا مهر قبول
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، به موضوع قیامت و حساب و کتاب آخرت اشاره شده است. گفته می‌شود که خداوند در روز قیامت از بندگان می‌پرسد که آیا فلان دانشمند یا عارف را می‌شناخته‌اند و اگر پاسخ مثبت باشد، خداوند از فضل خود به آنها می‌بخشد. این جمله نشان‌دهنده اهمیت ارتباط با اهل علم و معرفت در درک و دستیابی به رحمت الهی است. همچنین شعر پایانی بیانگر احساس ناتوانی عاشق در مقایسه با محبوب است و از ارادت و محبت او به حضرت حق سخن می‌گوید. این احساس می‌تواند نماد تلاش برای رسیدن به مقامات بلند و پذیرش رحمت الهی باشد.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، خداوند به بنده خود می‌گوید و او را به خاطر فقیر و بی‌پول بودنش شرمنده می‌کند. خداوند از او می‌پرسد که آیا فلان دانشمند یا عارف را در فلان محل می‌شناخته است؟ و بنده پاسخ می‌دهد که بله، او را می‌شناخته. سپس خداوند اعلام می‌کند که او را مورد بخشش قرار داده است.
هوش مصنوعی: مقدار ارزش من در برابر عاشقان تو به قدری پایین‌تر است که حتی اگر به درجات و مقامات عشق تو نزدیک شوم، از آن پایین‌تر می‌مانم.
هوش مصنوعی: در دل من، نام گدایان تو نقش بسته است. فقط همین کافی است که حال و روز من را در نامه‌ام با مهر پذیرش به تو نشان دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.