هست اسم وجود حق رحمان

باعتبار العموم للاعیان

رحمتی در کمال بسط و سعت

مستفاد از «و رحمتی و سعت »

نیست غیر از وجود عام مفاض

بر حقایق ز واهب فیاض

اسم رحمان ازان بود مشتق

لفظ او خاص و معنیش مطلق

لفظ او بی وقوع سهو و غلط

می شود بر خدا مقول فقط

لیک معنیش شامل و عام است

کون را گشته خوان انعام است

عکس اینست حکم اسم رحیم

باعتبار الخصوص و التعمیم

هست اسم وجود حق اما

متخصص به موجب اشیا

بخشد از خوان رحمت القصه

طالبان وجود را حصه

لفظش افتاد بی خلاف و شقاق

بر حق و خلق جایزالاطلاق