|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این verses به تمجید از شهر اصفهان می‌پردازد و آن را برترین شهر عراق می‌داند. او خساست و بخل را در این شهر نمی‌بیند و از نبود دروغ و نفاق در آن سخن می‌گوید. همچنین به حاکمان شهر اشاره می‌کند که هر یک به نوعی اقتدار دارند، اما در عین حال به دشنام و عدم احترام نسبت به یکدیگر اشاره می‌کند. شاعر در نهایت به این نتیجه می‌رسد که اصفهان از دیگر شهرها متمایز و برتر است.
هوش مصنوعی: هیچ شهری مثل اصفهان وجود ندارد، به راستی این شهر از شهرهای عراق بهتر است.
هوش مصنوعی: اگر در دنیای واقعی به دقت نگاه کنی، می‌توانی ببینی که در آن خساست و بخل وجود دارد، ولی در آنجا نمی‌توانی دروغ و نفاق پیدا کنی.
هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از افرادی است که در جامعه به نوعی مقام و عنوان دارند. هر یک از این افراد مانند حاکمی هستند که قدرت و اختیارات زیادی دارند، اما در عین حال ممکن است از نظر اخلاقی یا اجتماعی در جایگاه مناسبی نباشند. این افراد مشهور هستند، اما کرامت یا اعتبار آنها زیر سوال است.
هوش مصنوعی: همه افراد براساس قابلیت‌های خود به مقام و منزلت می‌رسند و هر کس با توجه به شایستگی‌هایش به رهبری و سروری می‌رسد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دیگران چیزی می‌دهد، باید بداند که ممکن است خود نیز انتقادها و دشنام‌ها را دریافت کند. با این حال، این موضوع به‌سادگی قابل اشاره نیست و نمی‌توان به راحتی برچسبی زد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آینهٔ دل ز زنگ کفر و نفاق
نشود روشن از خلاف و شقاق
مار نون نکاح چو بزدت
ای به حری و رادمری طاق
هان و هان تا ز کس طلب نکنی
هیچ تریاق به ز طای طلاق
ای شده روشن از تو در آفاق
مشکلات و مکارم اخلاق
دی غریوان شدم به سوی وثاق
بر وصال اختیار کرده فراق
دلم اندر هزاهز هجران
روحم اندر کشاکش احراق
طرب از طبع من گسسته وطن
[...]
شاه بر شد به شصت پایه رواق
دید طاقی به سر بلندی طاق
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.