|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که تلاش و کوشش انسان‌ها برای به دست آوردن روزی و رزق، همیشه نتیجه‌ی مشخصی ندارد. حتی اگر کسی سخت کار کند، ممکن است به نتیجه‌ی دلخواه نرسد و مانند درختان سرو و چنار که بی‌برگ و بار مانده‌اند، دچار کمبود شود. در عوض، ممکن است برخی افراد همانند نرگس که سر خود را پایین آورده، در زندگی خود تاج زرینی بر سر داشته باشند. به این ترتیب، شاعر اشاره می‌کند که در نهایت، سرنوشت و تقدیر هرکس بر اساس مواردی که قسمت او شده، شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: چند بار می‌گویی که هر کسی که به زشتی‌های خود افتخار کند، مورد نکوهش قرار می‌گیرد؟
هوش مصنوعی: کسی که خود را از اصفهان محروم کرده، چگونه می‌تواند درباره بدی‌های روم سخن بگوید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند گوئی مرا که مذمومست
هر که او ذم زاد بوم کند
آنکه از اصفهان بود محروم
چون تواند که ذم روم کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.