|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به خداوند اشاره می‌کند که تمام رازهای دل‌ها پیش علم او روشن و عیان است. نعمت‌های او در این دنیای خاکی به مانند طلا و نسیم مایه آرامش و زیبایی هستند. همچنین، به حرف‌ها و حسادت‌های کسانی که به او بدگویی می‌کنند، اشاره می‌شود و بر این نکته تاکید می‌کند که آنچه می‌گویند، تنها نقشی در کلام و خیال است و حقیقت غیر از این است.
هوش مصنوعی: به خدایی که تمامی اسرار درون انسان‌ها، به علم او آشکار و واضح است.
هوش مصنوعی: محبت و رحمت او در این دنیای خاکی چون آبی زرخیز و بادی ملایم است.
هوش مصنوعی: آنچه حاسدان بر اساس غرض و هدف خود گفتند، تنها تصویری از سیمرغ و اثر هنرمندانه نقاشی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فضل او در زمان چنان فاشست
که ادب بر درش چو فرّاشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.