گنجور

 
جهان ملک خاتون

مشّاطه چو حسن دوست آراسته دید

مه را ز خجالت رخش کاسته دید

گفتا چه کنم ز نور حسنش زین بیش

زان رو که فغان ز عشق برخاسته دید

 
sunny dark_mode