چون حلقه ربایند بنیزه تو بنیزه

خال از رخ زنگی بزدایی شب یلدا

... قندیل فروزی به شب قدر به مسجد

مسجد شده چون روز و دلت چون شب یلدا

قندیل میفروز بیاموز که قندیل ...

... او بر دوشنبه و تو بر آدینه

تو لیل قدر داری و او یلدا

بر روز فضل روز به اعراض است ...

... عدو را پیکر پروین بروز پاک بنماید

ولی را چشمه خورشید بنماید شب یلدا

بدستان خانه آبا جدا کردند وز خصمان ...

... ببارد دیده او خون چو بارد دیده ما ماء

مرا خورشید بنماید وصال او شب یلدا

بروز پاک بنماید فراق او مرا جوزا ...

... نور رایش تیره شب را روز نورانی کند

دود خشمش روز روشن را شب یلدا کند

حاسد ملعون چرا خرم دل و شادان شود ...

شوم از شام یلدا تیره تر بی

درد دلم ز بودردا بتر بی ...

... کرده خورشید صبح ملک تو

روز همه دشمنان شب یلدا

وزیدن کین در این جهان با تو ...

... شب نیکو سگال او شده چون روز رخشنده

چنان چون روز بدخواهش شده همچون شب یلدا

خیال خنجر او را شبی مه دید ناگاهان ...

... شاهی که هول و کینه او بر عدوی ملک

تابنده روز را شب یلدا کند همی

دولت همی چو خطبه اقبال او کند ...

... تو جان لطیفی و جهان جسم کثیف است

تو شمع فروزانی و گیتی شب یلدا

هنگام غضب با تو کند دهر تواضع ...

... ایزد دادار مهر و کین تو گویی

از شب قدر آفرید و از شب یلدا

زانکه به مهرت بود تقرب مؤمن ...

... چون هوا را تیره گرداند غبار لشکرش

روز روشن بر معادی چون شب یلدا بود

پیش تیرش سفته گردد گر همه سندان بود ...

... ای جهانداری که گر خورشید عقلت نیستی

روز خلق از تیرگی همچون شب یلداستی

ور به اطراف ممالک نیستی فرمان تو ...

... به صاحب دولتی پیوند اگر نامی همی جویی

که از یک چاکری عیسی چنان معروف شد یلدا

قدم در راه مردی نه که راه و گاه و جاهش را ...

... فان المسک بعض دم الغزال

اگر بیند رای پادشاه جهان گیر جوان بخت این عمل قناعت را بر بنده تقریر فرماید و از جامه خانه فضل خلعت عفو بارزانی دارد تا در زاویه وحدت روزگار گذارم مگر شرکت درین کلمه درست کنم رحم الله اباذر یعیش وحده و یموت وحده کی علماء سنت و جماعت و اهل شریعت متفق اند که الضدان لایجتمعان کی ذیل لیل با نهار بهار نتوان دید و کفر ندیم ایمان نشاید و ظلمت قرین نور نزیبد در بارگاه شاه برده نوپرده جلوه نداند کرد بساط نور جمال حور را شاید نه نگار روز را حور بر شادروان نوشروان رقص نداند کرد هزاردستان با هزاردستان رسیلی داود را نشاید دل شده با دلدار چگونه مقاومت کند می زده با هشیار چگونه متابعت کند آورده را در مقابله آمده کی توان داشت کرامت پیش معجزه کی توان عرض کرد که چون ید بیضاء شاهنشاه مظهر شد زهره زهره برین گلشن روشن آب شود و چون خورشید عالم آرای ظل الله سر از مطلع خویش برآرد چراغ درویشان نور ندهد و عیسی روح الله در سواد شب هویدا نباشد جان آدم گم شده خود را در نور صبح کاذب نطلبد جمالی که از ضیاء او شب یلدا سوزن را در میان خاک بتوان یافت انگشت مرده ندهد عاجزان دیده را به حول و حیلت صفا نتواند کرد شعر

صدر تو چرخست و تن را بال سست ...

... آنت دولت که دست او بردی

شب یلدا سراج ازو بودی

روز هیجا هیاج ازو بودی ...

... ز انوار ریاحیین باغ و بستان گشته سرتاسر

منور چون عبادتگاه راهبانان شب یلدا

جهانست این ندانم یا فضای جنت الماوی ...

... که در مسجد بتر باشد پرستیدن چلیپا را

همه ایام داعی از عنا شب های یلدا شد

به از مدح تو صبحی نیس این شبهای یلدا را

عروس فکرت من از ثنای تو نشاط آرد ...

تر ساز هجای تو تبرا نکنم

تا روز ترا چون شب یلدا نکنم

سر چون سم خر مباد حمدان مرا ...