ای در سر زلف تو پریشانی‌ها
خوی لب لعلت شکرافشانی‌ها
در باغ رخت که نزهت چشم من است
شفتالوهاست لیتنی جانیها
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای در سر زلف تو پریشانی‌ها
خوی لب لعلت شکرافشانی‌ها
در باغ رخت که نزهت چشم من است
شفتالوهاست لیتنی جانیها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های معشوقه‌اش اشاره می‌کند. او از زلف‌های پریشان و لب‌هایش که همچون شکوفه‌های زیبا می‌درخشد، می‌گوید. شاعر باغ زیبای معشوق را به چشم خود تشبیه کرده و شفتالوها را نماد جان و زندگی‌اش می‌داند. در کل، این ابیات سرشار از عشق و زیبایی است.
هوش مصنوعی: ای زلف تو پر از اغتشاشات و بی‌نظمی‌هاست و لب‌های لعلید به زیبایی و شکوه خود می‌درخشند.
هوش مصنوعی: در باغی که زیبایی تو مانند نعمت چشم من است، هلوها مانند روح و جان من هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای در سر زلف تو پریشانی‌ها
واندر لب لعلت شکرافشانی‌ها
گفتی ز فراق ما پشیمان گشتی
ای جان چه پشیمان که پشیمانی‌ها
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.