زاهد، از عشق، دین به افسون نبری
روی ورع از میکده، گلگون نبری
تر ساختهای دامن تقوا از می
زبن آب، گلیم زهد بیرون نبری
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
زاهد، از عشق، دین به افسون نبری
روی ورع از میکده، گلگون نبری
تر ساختهای دامن تقوا از می
زبن آب، گلیم زهد بیرون نبری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به بیان اهمیت عشق و ورع در دین می‌پردازد. شاعر تأکید می‌کند که زاهد نباید از عشق به دین و زیبایی‌های معنوی غافل شود و همچنین باید با تقوا و اجتناب از گناه، خود را از وسوسه‌های دنیوی دور نگه دارد. او نشان می‌دهد که دامن تقوا و زهد باید با آب می پاک نشود و باید به عشق و دینداری وفادار ماند.
هوش مصنوعی: زاهد، از عشق و محبت دست برندار و دین را به فریب و سحر واگذار نکن. همچنین از میکده و شراب، نباید روی بگردانی و خود را از زیبایی‌ها محروم کنی.
هوش مصنوعی: اگر به پاکی و تقوا پایبند باشی، نباید از چیزهایی که حلال و مجاز هستند دوری کنی. زهد و دوری از دنیا به معنای کنار گذاشتن متعادل لذت‌ها نیست، بلکه باید با رعایت اصول و حدود اخلاقی به زندگی ادامه دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.