ای عوج زمانه، قد چالاک بکش
گردن به عروج قبهٔ خاک بکش
بی قوت چرا نشسته ای بسته دهان
برخیز سری به ک.ن افلاک بکش
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای عوج زمانه، قد چالاک بکش
گردن به عروج قبهٔ خاک بکش
بی قوت چرا نشسته ای بسته دهان
برخیز سری به ک.ن افلاک بکش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از زمانه و وضعیت موجود شکایت دارد و از آن می‌خواهد که با انرژی و شتاب بیشتری حرکت کند. او به بی‌عملی اشاره می‌کند و دعوت به بیداری و اقدام می‌کند، تا انسانی که در سکوت و رکود به سر می‌برد، دست به کار شود و به سوی آسمان و عروج حرکت کند.
هوش مصنوعی: ای ایام سخت، برای پیشرفت و سربلندی، خود را به جلو بکش و به سوی دستاوردهای بزرگ حرکت کن.
هوش مصنوعی: چرا بدون قدرت نشسته‌ای و سکوت کرده‌ای؟ و برخیز و سری به آسمان‌ها بزن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.