سپهر آستانا، ملک چاکرا
کرم گسترا، بندگان پرورا
دل افروز پاکی نهادان تویی
رخ بخت را، بامدادان تویی
منت، ازکمین بندگانم یکی
که در بندگی می ندارم شکی
شب شیب، روزم به تاراج برد
ستمگر ز ویرانه ام، باج برد
خرابات عشق است آبادیم
بکش بر جبین، خط آزادیم
فروزان کن از ناله ام، شمع طور
نگون کن به داغم، نمکدان شور
زبان تا بود، در ثنای تو باد
روان، خاک راهِ رضای تو باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش معشوق و عشق الهی پرداخته است. شاعر با استفاده از تصاویری از طبیعت و مفاهیم معنوی، معشوق را به عنوان منبع نور و پاکی معرفی می‌کند. او ابراز می‌کند که در دل و جانش تنها عشق و ثنای معشوق وجود دارد و هرگونه درد و رنج را به خاطر عشق تحمل می‌کند. همچنین، شاعر حسرت و غم ناشی از دوری معشوق را بیان می‌کند و به دعا و طلب نزدیک شدن به او می‌پردازد. در نهایت، او آرزو می‌کند که زبانش همیشه در ستایش معشوق باشد و روحش در مسیر رضایت او حرکت کند.
هوش مصنوعی: آسمان دروازه‌ای است که به سرزمین‌ها و حکومت‌ها ارتباط دارد و جایی است که پروردگار، بندگانش را می‌پروراند و حمایت می‌کند.
هوش مصنوعی: تو باعث روشنایی دل‌ها و شادی‌ها هستی، تو به مانند صبحی درخشان، روز را آغاز می‌کنی.
هوش مصنوعی: از بندگی و خدمت به من، یکی از بندگانم را انتخاب کرده‌ام و در این انتخاب هیچ شکی ندارم.
هوش مصنوعی: در شب‌های تار، ستمگری دارایی‌هایم را به غارت برد و من فقط در ویرانه‌ای از آنچه بوده‌ام باقی ماندم.
هوش مصنوعی: در خرابات عشق، ما در حال زندگی هستیم و تو با نگاهی خاص به ما، نشان و علامت آزادی را بر پیشانی‌مان رسم کن.
هوش مصنوعی: از ناله‌های من شعله‌ور شو، مانند شمعی که به آتش می‌افتد و در غم من، شور و شوق را به نمک تبدیل کن.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زبان و سخن وجود دارد، باید در ستایش تو باشد و زمین راهی که به رضا و خوشنودی تو می‌انجامد، باید گرامی و محترم باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.