|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، بهار به عنوان فصل عشق و تماشای اشک توصیف شده است. چشمان فرد به مانند دریایی از اشک تعبیر می‌شود. همچنین، مستی و طوفان نمایانگر احساسات شدید و عمیق است. در نهایت، اشک به عنوان گوهری ارزشمند به تصویر کشیده شده که از دل و جان فرد می‌جوشد.
هوش مصنوعی: فصل بهار، زمان عشق و تماشای اشک‌های ماست؛ چشمان ما مانند کف دریا سرشار از اشک است.
هوش مصنوعی: آن کسی که با بی‌خیالی به دنیا و همه چیزهایش پشت پا زد، همانند طوفان و سیل، اشک‌های ما را در راه زندگی درمی‌آورد.
هوش مصنوعی: دریوزه‌گر با کاسه‌ای در دست، با صدف دریا، به جمع‌آوری اشک‌های باارزش ما مشغول است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.