چه شد مهر جهان‌آرای من، آن گرم‌جوشی‌ها
خوشا عهدی که با ما داشتی، پیمانه‌نوشی‌ها
لباس پنبه، داغ لاله را در بر نمی‌باشد
ز عاشق‌فطرتان، هرگز نیاید پرده‌پوشی‌ها
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
چه شد مهر جهان‌آرای من، آن گرم‌جوشی‌ها
خوشا عهدی که با ما داشتی، پیمانه‌نوشی‌ها
لباس پنبه، داغ لاله را در بر نمی‌باشد
ز عاشق‌فطرتان، هرگز نیاید پرده‌پوشی‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات و یادآوری عهد و محبت‌های گذشته اشاره دارد. شاعر از مهر و محبت کسی که برایش مهم بوده سخن می‌گوید و به یاد می‌آورد که چگونه آن رابطه‌ی صمیمی و گرم، به زیبایی‌ها و شادی‌های زندگی افزوده است. او همچنین اشاره می‌کند که عشق واقعی نمی‌تواند پنهان بماند و هرگز قابل پوشش نیست. در کل، این اشعار به احساس دلتنگی و ارزش‌های عشق و روابط عاطفی تأکید دارند.
هوش مصنوعی: چه شده است که دیگر محبت و جذبه‌ات را نمی‌بینم؟ یاد آن روزها بخیر که با ما بودی و لحظات شاد و پرنشاطی را با هم تجربه کردیم.
هوش مصنوعی: لباس پنبه‌ای نمی‌تواند داغ لاله را بپوشاند، زیرا از دل عاشقان، هیچ‌گاه پرده‌پوشی وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.