|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی‌ها و ویژگی‌های خاص این دیار صحبت می‌کند. او به هنر و فرهنگ این مکان اشاره می‌کند که باید به آن پرداخته شود. همچنین، با استفاده از جمله "سماع دیر مغان" به حال و هوای عرفانی و احساسات درونی خود اشاره دارد. در کل، شعر به ارتباط عمیق با فرهنگ و هنر این سرزمین می‌پردازد.
هوش مصنوعی: صدای باران در نیمه شب، کمی دلنشین است، اما در اینجا که کسی دیگری نیست، هیچ داستانی برای گفتن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در این سرزمین، چه کسی به هنر پرداخته است؟ در حالتی که در اینجا همه چیز به فراموشی رفته و تفاوتی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: به صدای خوش و دلنشین در جمعِ عاشقان و وادی مغان گوش کن، چرا که در من غمی عمیق دارد که به مانند ناخن، دل را می‌خراشد و اینجا پرده‌های ساز و موسیقی به زیبایی به صدا درآمده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوش آن که از دو جهان گشت بی نیاز اینجا
گرفت دامن آن یار دلنواز اینجا
مبین دلیر در آن چشم های خواب آلود
که چشم بسته کند صید، شاهباز اینجا
کسی میانه اهل جنون علم گردد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.