|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس درد و رنج‌های عاطفی اشاره دارد. گوینده با استعاره از گل زخمی، به حال درونی‌اش و زخم‌های عاطفی‌اش اشاره می‌کند. او از دلش می‌خواهد که فریادی بزند و از آثار تلخ حوادث در زندگی‌اش سخن می‌گوید. همچنین به بی‌ثباتی وطن و سفرهای پر از غم و اندوه اشاره کرده و حس فقدان عزیزان را بیان می‌کند. در کل، شعر به مضامین درد، آسیب و سفرهای عاطفی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: دارم دلی پر از درد که زخم‌هایش تازه است، ای دل، از عمق وجود خود ناله‌ای بلند سر بده.
هوش مصنوعی: در میان حوادث و بحران‌های زندگی، همچون سیلابی بر دیوار و هستی‌ام حمله‌ور شده است و من به خاطر این ویرانی‌ها، از هنر و زیبایی‌ها ناامید و دلسرد شده‌ام.
هوش مصنوعی: اگر وطن آرام باشد و کسی به سفر برود، عجبی ندارد که ما هم چون دلمان که گاهی عزیزان را به سفر می‌فرستد، دلتنگی و حسرت را تجربه کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.