|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات عمیق و دل‌نازکی خود اشاره می‌کند. او به غم و اندوهی که از عشق و جدایی دارد، می‌پردازد و از زیبایی‌های طبیعت به عنوان نمادهایی از درد و رنجش یاد می‌کند. او به یاد عشق خود در حال نوشیدن شراب آتشین است و از معشوق می‌خواهد تا در میان شادی‌ها و جشن‌ها غرق شود. این تناقض بین شور و اشک، نشان‌دهندهٔ کشمکش‌های درونی شاعر است.
هوش مصنوعی: از چشمانم مانند ابرها، در هر گلی گلی را دارم که به دستم مانند تسبیحی در حال ذکر است و با بندی از دین ترسا، رشته‌ای را در دست دارم.
هوش مصنوعی: در میان گل‌ها و فضایی شاداب، به شادی بپرداز و از موسیقی لذت ببر، در حالی که من در دل کوه‌ها و دشت‌ها، غمی عمیق و دردناک را تجربه می‌کنم.
هوش مصنوعی: مرا عطری شیرین و دلپذیر در لبانم زده، شراب شعله‌ور و پرحرارتی داری که اگر بتوانی آن را درک کنی، من جامی دارم که از دست تو افتاده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.