|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و سنگینی‌های زندگی شاعر می‌پردازد. شاعر با استفاده از تمثیل‌ها و قیاس‌های مختلف نشان می‌دهد که درد و رنج‌های او حتی از چیزهای ارزشمندی مانند شراب و قدرت نیز سنگین‌تر و گران‌بهاتر است. او همچنین به سنگینی زندگی و بارهای ناشی از آن اشاره می‌کند، به‌طوری که احساس می‌کند این بار، بیشتر و سخت‌تر از هر چیز دیگری است. به‌طور کلی، شاعر از احساس عمیق درد و رنجی رنج می‌برد که ناشی از زندگی و مشکلات آن است.
هوش مصنوعی: تیغ ظالم تو به اندازهٔ نوشیدن می سنگین و قوی است و از خون هم بیشتر اهمیت دارد، مانند سر منصور که ارزشش بسیار بالاست.
هوش مصنوعی: امروز در دل آزرده‌ام، بی‌دغدغه‌ام، زیرا ترک نوشیدنی‌های مست‌کننده برایم سهل‌تر از قبل شده است.
هوش مصنوعی: من نتیجه و تلاش خود را در برابر یک ذره کم اهمیت از دیگران، به اندازهٔ سنگینی کوه بر دوش مور احساس می‌کنم.
هوش مصنوعی: زندگی بر دوشم سنگینی کرده و به خاطر عمر طولانی‌ام، بار سنگینی به دوش دارم که از راه دور هم احساس می‌شود و طاقت‌فرسا شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.