|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عواطف عمیق و دردهای عاشقانه شاعر است. او به عشق و یاد آن پرداخته و احساساتش را با تصاویری از بهار و غم سامان می‌دهد. شاعر می‌گوید که دلش پر از غم و دلتنگی است و سعی دارد آن را در حصاری از یادها و احساسات خود نگه دارد. به طور کلی، شعر به احساسات عاشقانه و دشواری‌هایی که همراه آن است، می‌پردازد.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق، دل پر از غم خود را پرورش دادم و بهار خوشحالی را برای خود ایجاد کردم، در حالی که می‌دانم لحظه‌های شادیم همچون خارهایی دردآور هستند.
هوش مصنوعی: دل من را با غمهای بی‌پایانش به شدت درگیر کرده و نمی‌توانم خود را از این دردها جدا کنم. من این غم‌ها را به جان خریدم و به خاطر خودم تلاش می‌کنم کنار بیایم.
هوش مصنوعی: مردم در حال عبور و مرور هستند، اما من به خاطر دلتنگی خود را محصور کرده‌ام و غبار خاطراتم را گرداگرد خود پراکنده کرده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.