|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره دارد که می‌تواند نور ماه را تحت‌الشعاع قرار دهد. همچنین، یادآوری می‌کند که وصال معشوق گذشته‌های پر غم را فراموش می‌کند. شاعر از معشوق می‌خواهد که از دورن خود فاش کند و رازهای دل را نشان دهد، زیرا زیبایی او از خورشید نیز درخشان‌تر است.
هوش مصنوعی: زیبایی چهره‌اش، نوری که ماه را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، و تصویر خط او، خواب خوش را از چشمان لطیف می‌گیرد.
هوش مصنوعی: دوستی و رسیدن به معشوق، غم‌های قدیمی را از دل مسافر می‌زداید و مانند آبشار، غم‌ها را از صورتش دور می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کاش سرم را فدای تو کنم، در حالی که الان مست هستم. پیرهن خود را بگشای که رنگ سینهٔ خورشید تابناک را بزداید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.