سخن چون می‌سرایم، کلک شکربار می‌سوزد
گلوی این نی، از شیرینی گفتار می‌سوزد
دل از خامی چرا بندم، به برق عمر مستعجل؟
نفس در سینه‌ام، از گرمی رفتار می‌سوزد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
سخن چون می‌سرایم، کلک شکربار می‌سوزد
گلوی این نی، از شیرینی گفتار می‌سوزد
دل از خامی چرا بندم، به برق عمر مستعجل؟
نفس در سینه‌ام، از گرمی رفتار می‌سوزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از احساسات و عواطف خود صحبت می‌کند. او می‌گوید که وقتی سخن می‌سراید، کلامش مانند شهد شیرین می‌سوزد و این شیرینی در گلویش حس می‌شود. همچنین، دل او به خاطر زودگذر بودن عمرش ناراحت است و نفسش نیز از شدت احساسی که دارد، در سینه‌اش می‌سوزد. به طور کلی، این اشعار به عمق عواطف انسانی و دردهای ناشی از زندگی کوتاه اشاره دارند.
هوش مصنوعی: وقتی که صحبت می‌کنم، قلمم مانند شکر شیرین است و صدای این نی به خاطر شیرینی کلامم به وجد می‌آید.
هوش مصنوعی: چرا باید دل خود را به خامی و ناپختگی بسپارم، در حالی که عمرم همچون برقی زودگذر است؟ نفس در سینه‌ام به خاطر شدت احساساتم می‌سوزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.