|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به حسرت و جستجوی معشوق اشاره دارد. شاعر در دل خود نوعی درد و داغ عمیق را احساس می‌کند و به دنبال پاسخ این سوال است که این حس عمیق و نوری که در دلش وجود دارد، از کجا آمده است. او به شدت منتظر و چشم‌به‌راه است و در عین حال، معشوقش را که مردمک چشمش است، در حالتی از غیبت و دوری می‌بیند. شاعر با بیان زیبایی‌های شعر، احساسات عمیق خود نسبت به معشوق را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: این زخم سوزان را نمی‌دانم که چه کسی به دل من گذاشته است و این چشمی که در خون غوطه‌ور است، متعلق به کدام شخص است؟
هوش مصنوعی: در مسیر انتظار، چشمانم روشن و بی‌نهایت منتظر است. چه کسی می‌تواند نمک داغ عشق تو را بچشد؟
هوش مصنوعی: یار من که مرکز نگاه من است، حالا که او در دسترس نیست، به دنبال کدامین کیستم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.