|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حضور خداوند در مکان‌های مقدس مانند حرم و کلیسا پرداخته و اشاره می‌کند که او با وجود بی‌رنگی، جلوه‌های مختلفی دارد. انسان‌ها هر روز و شب او را به عنوان مؤمن و ترسا در جاهای مختلف، از مسجد تا کلیسا می‌شناسند.
هوش مصنوعی: تو که در حرم و معبد حضور داری، در هر زمان و مکان جلوه‌ای از زیبایی و رنگ به نمایش می‌گذاری، ولی خودت بی‌رنگ و بی‌صدا هستی.
هوش مصنوعی: شما را شب و روز در مسجد مسلمانان و در کلیسای غربی به عنوان مؤمن و ترسا می‌شناسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کم کن بر عندلیب و طاوس درنگ
کین جا همه بانک بینی آنجا همه رنگ
آنم که بهار دارد از باغم ننگ
هم بوی گریزد از گل من هم رنگ
در بادیه‌ای آمده پایم بر سنگ
کآنجا نه شتاب راه دارد نه درنگ
ای موی تو در برون دل‌ها همه چنگ
وی روی تو در فریب جان‌ها همه رنگ
ظلیست ز موی تو چه هندو چه حبش
عکسیست ز روی تو چه روم و چه فرنگ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.